"Μ' ένα κινητό,μπορείς να κατακτήσεις ολόκληρο τον κόσμο!"

  Από το δημοτικό ακόμη, ήθελα να πάρω για δώρο Χριστουγέννων ένα κινητό.Ομως φυσικά, έχοντας μαμά γιατρό, αυτό δεν έγινε ποτέ.Η έλειψη αυτού του πολυπόθητου κινητού όμως,με οδήγησε στην απομάκρυνση, και σιγά-σιγά στην απομόνωση από τους παλιούς μου φίλους.Είναι όμως τελικά ένα κινητό τόσο σημαντικό και είναι πλέον απαραίτητο μέσο επικοινωνίας;
  Πολλές δημοσιευμένες έρευνες εταιρειών κινητής τηλεφωνίας έχουν δείξει ότι η χρήση κινητού στην παιδική και την εφηβική ηλικία, μπορεί να οδηγήσει σε χρόνιες παθήσεις,αλτσχάιμερ ή ακόμη και καρκίνο.Τότε, γιατί αυτό το 'δολοφονικό όπλο' είναι τόσο ευρέως διαδεδομένο; Μήπως πρόκειται για ένα καλοστημένο σχέδιο που έχει ως στόχο τη χειραγώγηση των πληθυσμών;
  Δεν υπάρχει αμφιβολία πως για ό,τι κι αν πρόκειται, είναι πλέον απαραίτητο.Οι επαγγελματίες το χρησιμοποιούν ως ένα εργαλείο της δουλειάς τους, ενώ οι έφηβοι και γενικότερα το μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού, γιατί τους επιβάλλεται ,είτε από τους γόνείς τους ως ένας 'συναγερμός' για το αν είναι ανά πάσα στιγμή καλά, είτε ώστε να μείνουν σ'επαφή με τους φίλους και τους γνωστούς τους.Ε,λοιπόν ,εδώ θέλω να καταλήξω.Είναι σωστή μια σχέση η οποία βασίζεται στην ανταλλαγή γραπτών μηνυμάτων;Είναι 'φίλος' κάποιος ο οποίος θεωρεί πως επειδή ο 'φίλος' του δεν έχει κινητό δεν μπορούν να επικοινωνήσουν και άρα κόβει την επαφή; Επομένως λοιπόν είναι αποδεκτό ότι το κινητό πολλές φορές μεγαλώνει την αντικοινωνικότητα και δίνει μια αίσθηση ελευθερίας και ανεξαρτησίας στους εφήβους, η οποία όμως είναι λανθασμένη.

  Φυσικά, η κατοχή ενός κινητού τηλεφώνου είναι απολύτως προσωπική επιλογή.Είναι καλύτερα όμως να μη 'μασάμε' αυτά με τα οποία μας βομβαρδίζουν οι εταιρείες για ν'αγοράσουμε τα καταναλωτικά τους αγαθά και να είμαστε όλοι ίδιοι.Αλλωστε,είναι μοναδικός όποιος διαφέρει από τον όχλο...